به گزارش گروه سیاست خارجی ایرنا، مسعود پزشکیان رئیس جمهور منتخب جمهوری اسلامی ایران طی هفته گذشته با ارسال پیام به سید حسن نصرالله بار دیگر بر این موضوع که حمایت از محور مقاومت با قدرت ادامه می یابد صحه گذاشت و با این پیام صراحتا ذاتی بودن و لاینفک بودن حمایت از مقاومت در
دکتر پزشکیان پیروز شد. اما نمی دانم تبریک باید گفت یا نه؟ ما کاری را که عقلمان می گفت درست است، انجام دادیم؛ اما نمی دانیم حتما خیرمان در آن بوده است یا نه؟! پس باید تک‌تک گام‌ها را خیلی عقلانی و اخلاقی برداریم که از انتخاب ما شرّ تازه‌ای خلق نشود. یکی از آن
مفهوم مجاهدین شنبه را دوست عزیزی در انتخابات سال ۱۳۹۲ به من یاد داد. گفت «محمد، عده‌ای هستند که از شنبه بعد از جمعه انتخابات، سر و کله‌شان پیدا می‌شود. دنبال پست و مقام می‌گردند.» آقای پزشکیان، اغلب مجاهدین_شنبه، کارشان نابود کردن اعتماد مردم به شما، و زمین زدن دولتی است که تشکیل می‌دهید. آقای
گروه اندیشه: گفت و گو با دکتر تقی آزاد ارمکی، با یک گزاره علمی «اگر-پس» وبری انجام شد؛ اگر پزشکیان برنده انتخابات ریاست جمهوری باشد، فردای انتخابات، او برای موفقیت در پست ریاست جمهوری پس چه باید بکند؟ به عبارت دیگر، خبرگزاری خبرآنلاین، دراین باره به استقبال آینده رفت. اکنون که او به پاستور رفته
ما از نسل مایکرو ویو هستیم و نسل های قبلی ما از نسل بار گذاشتن آبگوشت! برای درست کردن یک غذای سنتی مانند آبگوشت از روز قبل برخی مواد را خیس می دادند تازه دو سه بار آبش را هم عوض می کردند و سپس از صبح یا شب قبل، غذا را بار می گذاشتند
جشن پیروزی برای مسعود پزشکیان بدون توجه به تحریم کنندگان انتخابات رونق نخواهد گرفت. سیاست تعامل و رفاقت نباید به درون نظام منحصر شود. بدون توجه به تحریم کنندگان، سیاست تعامل به سیاست نشستن بر سر سفره قدرت نزول خواهد کرد. نگاه تعامل جو باید از سطح جناح‌های درونی نظام به سطح ملی و از
من با خودم پیمان بسته‌ام که وارد دولت نشوم. اما نیز پیمان بسته‌ام که، دست کم تا زمانی که در پزشکیان صداقت هست و به توسعه‌خواهی او امیدی هست، دولت را رها نکنم؛ یعنی مثل رگ گردن به دولت نزدیک باشم. بنابراین تصمیم گرفتم فعلا موقتاً پُست شریف «موی دماغ دولت» را برای خودم انتخاب
جناب رئیس‌جمهور_مسعود، مادر ما ایران، بیماری‌های صعب‌العلاج دارد. شما پزشک هستی و می‌دانی اگر فردی بیماری سخت و خدای ناکرده صعب‌العلاج داشته باشد، حتی اگر او را پیش حاذق‌ترین پزشک ببرند، و همه کارها درست انجام شود، ممکن است درمان نشود. در چنین حالتی، ایراد به بیمار و پزشک وارد نیست. کارشان درست بود، ولی
سالها پیش، در ایام جوانی، مقاله‌ای نوشتم با عنوان «روستای نصف‌جهان» اما آن سال ها جرأت انتشار آن را نداشتم. در آن‌جا به‌گونه‌ای فراخ نشان داده بودم که چگونه ساختار و بافتار این شهر از هر چهار منظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، هنوز رنگ روستا دارد: در خود فرورفته است؛ ساکن است؛ به‌خود مشغول
در این وضعیت کشور موضوع‌های مهم‌تر وجود دارد که بایسته است به آن‌ها پرداخته شود. از این‌رو اصلا قصد نداشتم به این موضوع بپردازم. برخی از پژوهشگران ارجمند خواستند ولو به اجمال ادعای تقلب در انتخابات بر مبنای قانون بن‌فورد را تبیین کنم. این نوشته برای راستی‌آزمایی یا سنجش اعتبار قانون بن‌فورد برای تشخیص تقلب