
“وفاق”، وسیلهای برای رسیدن به حقیقت نیست. بلکه پروژهای است برای همزیستی مسالمتآمیز و حل و فصل اختلافات. کنش مشترک بدون خشونت است، که اگر نباشد، سیاست به بنبست میرسد و زندگی به تباهی. دست کم سه رکن اصلی وفاق عبارت است از: 1-آمادگی نظری، 2-ایجاد امکان عملی 3-دارا بودن منش و ویژگیهای شخصیتی متناسب