اتوبوسرانی تهران در حال پوست اندازی/ بازمهندسی خطوط

مهدی علیزاده در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره اقدامات صورت گرفته در حوزه مهندسی مجدد خطوط اتوبوسرانی و اعمال تغییر خطوط و مسیر‌هایی که با یکدیگر همپوشانی دارند، اظهار کرد:  با عنایت به اجرای پروژه‌های مطالعاتی «دسته‌بندی خطوط با هدف کاهش هزینه‌های بهره‌برداری» در اوایل سال 1399 و «پیشنهاد الگوریتم مهندسی خطوط اتوبوسرانی براساس تحلیل شاخص‌های عملکردی» توسط دانشگاه تهران در اواخر سال 1401،  به منظور بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌های بهره‌برداری خطوط، پیشنهاد گام‌های شش‌گانه مهندسی خطوط در دستور کار قرار گرفت.  

وی ادامه داد: در این راستا بازطراحی و اصلاح مسیر،  تعیین نوع ناوگان بهینه هر خط،  نوسازی ناوگان در خطوط،  اصلاح برنامه زمان‌بندی خطوط (ابتدا و انتهاء ساعت کار)،  بهینه‌سازی جداول زمان‌بندی خطوط،  تعیین تعداد بهینه ناوگان اجرایی شد.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران تصریح کرد: در سال جاری نیز جلساتی به منظور اجرای 6 گام مهندسی خطوط، باتوجه به بررسی کارشناسی و اخذ نظریه مشاور تخصصی و نظر به اینکه عملکرد خطوط و ارائه سرویس در سال 1398 مورد قبول بوده است،  سال 1401 به عنوان سال پایه برای حرکت به سمت وضعیت مطلوب و‌ایده ال در نظر گرفته شد.

وی افزود: به منظور بهبود وضعیت ارائه خدمات خطوط بخش خصوصی تحت نظارت و مهندسی مجدد خطوط و بر اساس اخذ بازخورد از نظرات شرکت‌های خصوصی و همچنین ارزیابی عملکرد خطوطی که از نظر ارائه خدمات از وضعیت نامناسب برخوردارند،  مجموعاً 57 خط شناسایی و تمامی خطوط به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران گفت: در این راستا مقرر شد 29 خط با ناوگان ملکی شهرداری تا تعیین تکلیف ناوگان جدید و طرح‌های برون‌سپاری، تقویت شود؛ 7 خط با ناوگان بازسازی شده شرکت‌های خصوصی تقویت شود،  یک خط نیز به دلیل کمبود مسافر حذف و بهره‌برداری یک خط به ملکی تغییر یابد.

وی افزود:  16 خط نیز نیاز به بررسی بیشتر و ارائه آمار و مستندات لازم برای طرح در کمیته برنامه‌ریزی خطوط دارد تا در صورت تائید مستندات، موضوع درخواستی در کمیته محلی منطقه‌ای و یا کمیته حمل و نقل ترافیک مطرح شود؛  3 خط هم در شرایط سرویس دهی مطلوب است بنابراین به دلیل عدم توجیه، موضوع درخواست شده، منتفی است.  

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با بیان اینکه در حال حاضر 9 خط اتوبوس‌های تندرو به صورت روزانه، 9 خط به صورت شبانه و 186 خط توسط اتوبوس‌های عادی در حال خدمت‌رسانی به شهروندان هستند، درباره ادغام خطوط اتوبوسرانی، اظهار کرد: مهندسی انجام شده در خطوط از سال 1402 همچنین سرویس‌رسانی و آمار موجود از جابه‌جایی مسافر موجب شد 2 خطی که در مسیر خود همپوشانی دارند با یکدیگر ادغام شوند تا از ناوگان موجود بهره‌برداری بهینه شود.

علیزاده ادامه داد: همچنین با توجه به افزایش استقبال شهروندان در 2 خط در ساعات پیک صبحگاهی، به منظور جلوگیری از کاهش سطح سرویس‌رسانی و حصول تا رضایت شهروندان اقدام به تغییر مد حمل و نقل از مینی‌بوس به اتوبوس شد.

وی افزود: در 7 خط نیز با توجه به کاهش تعداد مسافر بهره گیرنده از خدمات خط به دلیل ایجاد مد‌های حمل و نقلی دیگر ( مترو و تاکسی ) با تغییر مد از اتوبوس به مینی‌بوس علاوه بر ارتقاء بهره‌وری افزایش سرعت سرویس‌رسانی و رضایت شهروندان را بدنبال داشته است.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران خاطرنشان کرد:  در همین راستا و با توجه به بافت جدید شهری در شمال غربی شهر تهران ( منطقه 22 شهرداری ) و عدم پوشش کافی حمل و نقل عمومی در آن منطقه، شرکت واحد اتوبوسرانی اهتمام ویژه‌ای برای دسترسی شهروندان شهرک الهیه در آن منطقه برقرار کرده تا از طریق خط ایجاد شده از آن شهرک به مترو وردآورد بتوانند به شبکه پرتردد مترو دسترسی داشته باشند.

وی افزود: همچنین همزمان با راه‌اندازی قریب الوقوع پایانه جدید شرق، خط کشویی (چهار راه تهرانپارس – پایانه جدید شرق ) راه‌اندازی شد تا امکان دسترسی شهروندان به نخستین و نزدیکترین خط انبوه بر مسافربری در اتوبوسرانی فراهم شود.

علیزاده یادآور شد:  طرح‌های مطالعاتی دیگری در حال اقدام توسط سازمان حمل و نقل و ترافیک است که یکی از آنها انجام پروژه تکمیلی مهندسی خطوط با کمک مهندسین مشاور است که بر اساس آن مباحث تکمیلی مورد نظر مانند مهندسی خطوط،  پایش وکنترل هوشمند ناوگان و غیره مورد مطالعه دقیق قرار خواهد گرفت.

وی درباره تأثیر مهندسی مجدد خطوط در ارتقای کیفی خدمات اتوبوسرانی دارد و بازخورد و نظرات مردمی اظهار کرد:  اثرات مهندسی خطوط بر اساس پیغام‌های واصله از شهروندان در راه‌های ارتباطی با این شرکت نمود داشته و باعث افزایش رضایتمندی مسافران، کاهش زمان انتظار اضافی در‌ ایستگاه‌ها، بهبود ارائه سرویس و تخصیص بهینه ناوگان،  اصلاح مسیر و بهینگی استفاده از سرمایه‌های در دسترس،  کاهش هزینه عملیاتی برای اتوبوسرانی و قیمت تمام شده بلیت برای مسافران شده است.

انتهای پیام/