جاسوسی تلسکوپ جیمز وب درباره یک کهکشان عجیب

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، «تلسکوپ فضایی جیمز وب» در حال بررسی یک کهکشان بسیار درخشان است تا به اسرار کیهانی پی ببرد.

به نقل از اسپیس، تلسکوپ فضایی جیمز وب به بررسی یک کهکشان به نام «GS-NDG-۹۴۲۲» پرداخته که حدود یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ وجود داشته و در واقع ممکن است حلقه گمشده تکامل کهکشان را بین اولین ستارگان و کهکشان‌های کیهان ارائه دهد.

«الکس کامرون» (Alex Cameron)، ستاره‌شناس «دانشگاه آکسفورد» گفت: GS-NDG-۹۴۲۲ به ما کمک می‌کند تا بفهمیم داستان کیهانی چگونه آغاز شد. اولین فکر من در نگاه کردن به کهکشان این بود که عجیب به نظر می‌رسد؛ این دقیقا همان چیزی است که تلسکوپ جیمز وب برای آشکار کردن آن طراحی شده است.

کهکشان تازه کشف‌شده نامشخص است؛ به جز نشانه نوری منحصربه‌فرد آن شامل الگو‌هایی که ستاره‌شناسان قبلا ندیده‌اند. براساس یافته‌های پژوهش کامرون و همکارانش، این ویژگی‌ها که در دیده شدن نور توسط جیمز وب نقش دارند، به بهترین وجه توسط گاز فوق گرم کهکشان توضیح داده می‌شوند.

بر اساس این پژوهش، مدل‌های رایانه‌ای از ابر‌های گازی گرم‌شده توسط ستارگان داغ و پرجرم تقریبا مطابقت کاملی با مشاهدات جیمز وب داشتند. به نظر می‌رسد کهکشان تازه‌یافته در میانه سرعت تولد ستاره‌ای است و مخازن گاز و غبار آن مورد برخورد فوتون‌های نوری بی‌شمار قرار دارند. این همان نور مشاهده‌شده با تلسکوپ جیمز وب است.

«هارلی کاتز» (Harley Katz)، دانشیار نجوم و اخترفیزیک «دانشگاه شیکاگو» و از پژوهشگران این پروژه، گفت: داده‌های این تلسکوپ درباره GS-NDG-۹۴۲۲ نشان می‌دهند ستاره‌های آن باید بسیار داغ‌تر و پرجرم‌تر از آن چیزی باشند که در کهکشان محلی می‌بینیم. این منطقی است؛ زیرا جهان اولیه یک محیط بسیار متفاوت بود.

این پژوهش نشان داد دمای ستارگان از ۸۰ هزار درجه سلسیوس فراتر می‌رود که تقریبا دو برابر دمای مورد انتظار برای ستارگان داغ و پرجرم معمولی است.

ستاره‌شناسان به قابلیت‌های نفوذ فروسرخ جیمز وب تکیه می‌کنند تا اولین سال‌های جهان ما را کنار هم بگذارند؛ وقتی کیهان تعداد شگفت‌انگیزی از کهکشان‌ها را در بر داشت که بسیار سریع بزرگ می‌شدند و کانون‌هایی برای تشکیل ستاره بودند.

کشف کهکشان‌های عجیب مانند GS-NDG-۹۴۲۲ به ستاره‌شناسان امکان می‌دهد تا مدل‌های تکامل کهکشان‌ها را اصلاح کنند.

این پژوهش در مجله «MNRAS» به چاپ رسید.