مهارت پذیری تنها راه افزایش اشتغال است/ لزوم اصلاح هرم هیئت علمی و پای کار آمدن مهارتی‌ها

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، عرفان خسرویان درباره سهم این دانشگاه در برنامه هفتم توسعه اظهار کرد: دانشگاه ملی مهارت میزبان ۲۰ درصدِ آموزش عالی دولتی کشور است و حدود ۱۹۰ هزار دانشجو را تربیت می‌کند.

رئیس دانشگاه ملی مهارت، با بیان اینکه سهم دانشگاه ملی مهارت از آموزش کشور کم است، اما در مقابل هم با امکانات و بودجه کمی روبه‌رو هستیم و با بودجه فعلی باید حداکثر ۶۰ هزار دانشجو تربیت کنیم، تاکید کرد: افزایش جذب دانشجو به معنای ضربه به کیفیت آموزشی است. بودجه دانشگاه ملی مهارت در برنامه هفتم توسعه برای امسال ۴۵۶ هزار میلیارد تومان پیش‌بینی شده است که بودجه این دانشگاه در دولت سیزدهم تقریبا ۴ برابر شده و یک و نیم همت هم مصوبات سفر‌های ریاست جمهوری بوده که اتفاق افتاده است و باید بودجه حداقل ۴ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کند تا تعداد دانشجویان را ارتقا دهیم.

خسرویان در پاسخ به این سوال که آیا با تغییر نام دانشگاه فنی و حرفه‌ای به دانشگاه ملی مهارت برنامه‌ریزی جدیدی در روند رویکرد دانشگاه اتفاق می‌افتد؟ گفت: تغییر نام این دانشگاه به علت تشابه اسمی با سازمان فنی و حرفه‌ای کشور در راستای اهداف برنامه هفتم توسعه صورت گرفت.

وی با بیان اینکه با توجه به برنامه هفتم توسعه کشور که ریل‌گذاری جدیدی در حوزه سهم آموزش‌های مهارتی انجام شده است، باید کالبد جدیدی برای تنها دانشگاه دولتی مهارتی کشور صورت می‌گرفت که بخشی از آن تغییر نام بوده است؛ تاکید کرد: همچنین تغییر ساختار هم صورت گرفته و ساختار جدید دانشگاه در جلسه اسفند هیئت امنا تصویب شده و به زودی پس از تشریفات اداری ابلاغ می‌شود.

رئیس دانشگاه ملی مهارت گفت: تنها راه افزایش اشتغال دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها در سطوح کاردانی و کارشناسی افزایش مهارت‌پذیری است که باید چالش‌های حوزه مهارت افزایی حل و فصل شود تا این امر محقق شود.

خسرویان افزود: برای تجهیز کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌ها نیازمند تحقق بودجه هستیم که اگر این ماموریت‌ها در دولت چهاردهم ادامه پیدا کند، می‌توانیم کیفیت آموزش‌های مهارتی را افزایش دهیم، باید هرم هیئت علمی اصلاح شود و تعداد هیئت علمی‌های مهارتی دانشگاه‌ها افزایش پیدا کند.
وی گفت: از سه چالش اصلی، مشکل ساختار حل شده و چالش منابع انسانی و تجهیز کارگاه‌ها کماکان به قوت خود باقی است که باید با طرح‌های تحولی برنامه‌ریزی شده، مشکلات حل شوند.