زهرا نژادبهرام: هنوز نتوانسته ایم راه آینده را پیدا کنیم / عضویت مردم در شبکه های اجتماعی با اختلاف کم بین مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها برابری می کند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از کانال باشگاه اندیشه، پنل نخست همایش چیستی امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز با همکاری گروه صلح انجمن جامعه‌شناسی ایران،  روز چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳، با حضور، سعید معیدفر، صادق زیباکلام، علی محمد حاضری، احمد بخارایی زهرا نژادبهرام و همچنین حسن امیدوار در باشگاه اندیشه برگزار

کد خبر : 114022
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۰:۱۰
 زهرا نژادبهرام: هنوز نتوانسته ایم راه آینده را پیدا کنیم / عضویت مردم در شبکه های اجتماعی با اختلاف کم بین مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها برابری می کند



به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از کانال باشگاه اندیشه، پنل نخست همایش چیستی امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز با همکاری گروه صلح انجمن جامعه‌شناسی ایران،  روز چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳، با حضور، سعید معیدفر، صادق زیباکلام، علی محمد حاضری، احمد بخارایی زهرا نژادبهرام و همچنین حسن امیدوار در باشگاه اندیشه برگزار شد. مهمترین مباحث مطرح شده از سوی دکتر زهرا نژاد بهرام، به شرح زیر است: 

***

*از زمانی که در کنار دوستان حضور داشتم، از زوایای مختلف به مسأله نگاه کردم و احساس کردم که باید با حضور در این فضا، به مسأله رفاه و همگرایی بپردازم. هدف من این است که بتوانیم همگرایی را بین رسانه‌ها و ایده وفاق ایجاد کنیم؛ یا شاید رسانه به نوعی اجتناب‌ناپذیر باشد و این ترکیب را خود به وجود آورد. من خودم دانشجوی علوم سیاسی و ارتباطات هستم، و به همین دلیل فکر می‌کنم می‌توانم از ظرفیت‌های این رشته‌ها بهره‌برداری کنم.

*در شرایط ایده‌آل، وقتی درباره مسائل کشور صحبت می‌کنیم، می‌توانیم نگاه‌هایی مثبت و راه‌حل‌های بهتری پیدا کنیم، اما زمانی که در وضعیت اضطرار هستیم، باید به دنبال راهکارهایی باشیم که ما را از بن‌بست‌های موجود رها کند. متأسفانه، بسیاری از اتفاقات در کشور نتوانسته‌اند ما را از این بن‌بست‌ها خارج کنند و تنها فشارها را بیشتر کرده‌اند. ما هنوز نتوانسته‌ایم یک راه روشن برای آینده‌مان پیدا کنیم. به نظر من، ایده وفاق و همگرایی می‌تواند در این شرایط، به صورت نسبی، موثر باشد.با نگاه نسبی به ایده‌ها، مانند آنچه آقای دکتر حاضری مطرح کردند، می‌توانیم این وفاق را به شکل عملی در جامعه پیاده کنیم. ما نیازی نداریم که یکدیگر را کاملاً بپذیریم، بلکه باید یکدیگر را به رسمیت بشناسیم. این همان چیزی است که رسانه می‌تواند در آن نقشی اساسی ایفا کند. رسانه باید بتواند این باور را ایجاد کند که دیگران نیز وجود دارند و نظرات متفاوت دارند.

* برای تحقق  وفاق، لازم است که ظرفیت‌های رسانه به درستی استفاده شود. در شرایطی که جامعه به شدت نیاز به راهکارهایی برای حل مشکلات دارد، رسانه‌ها می‌توانند پل ارتباطی باشند که ایده‌های مختلف را به هم متصل کنند. به همین دلیل است که آقای پزشکیان باید از ظرفیت رسانه به عنوان ابزاری برای همگرایی و وفاق اجتماعی بهره بگیرد.در نهایت، به نظر من، رسانه نه تنها باید به انعکاس اخبار بپردازد، بلکه باید نقشی فعال در شکل‌دهی به وفاق اجتماعی و بازنمایی دیدگاه‌های مختلف ایفا کند. اگر بتوانیم از رسانه برای ایجاد فضایی از پذیرش و تفاهم استفاده کنیم، می‌توانیم به برون‌رفت از وضعیت فعلی و رسیدن به همگرایی بیشتر در جامعه کمک کنیم.

*در کشور ما بیش از ۱۵ میلیون نفر تحصیلکرده وجود دارند و مردم ایران در منطقه خاورمیانه از جمله پیشروترین کاربران شبکه‌های اجتماعی هستند. ارتباط مردم ما با این شبکه‌ها بسیار نزدیک و فعال است، به‌گونه‌ای که از نظر رتبه‌بندی، کشور ما در میان کشورهای توسعه‌یافته قرار دارد. کشوری با این همه ظرفیت، این همه دانش و این رسانه‌های توانمند می‌تواند ابزار بسیار موثری برای پیشبرد اهداف اجتماعی و سیاسی خود داشته باشد. اگر دولت آقای پزشکیان بتواند از این ظرفیت‌ها استفاده کند، رسانه‌ها می‌توانند اولین بازو برای ایجاد پل‌هایی باشند که برای همگرایی و وفاق اجتماعی مورد نیاز است. لوازم این کار در درون جامعه موجود است؛ تمام آنچه که برای تحقق این هدف لازم است، در درون کشور و جامعه ما وجود دارد. 

*مردم ما در عرصه نوآوری‌های تکنولوژیک بسیار پرشتاب هستند و در این زمینه رشد چشمگیری داشته‌اند. آمارهایی که بررسی کردم نشان می‌دهند که میزان عضویت در شبکه‌های اجتماعی در مناطق مختلف کشور تنها با اختلافی کوچک بین مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها قرار دارد.با این ظرفیت‌های ارتباطی و با حجم بالای تحصیلات در کشور، جایی برای انکار وجود ندارد که مردم اگر می‌خواستند مشکلاتشان حل نشود، هیچ اقدامی نمی‌کردند. اما اگر کسی می‌تواند این ظرفیت‌ها را به کار گیرد و مشکلات را حل کند، قطعاً دولت است. چرا که دولت ابزار قدرت را در اختیار دارد و می‌تواند با ارتباط مؤثر با نهادهای مدنی و مردم، به پیوستن این سه‌گانه وفاق کمک کند. راه‌حل این وفاق، تنها از طریق اراده دولت و وارد شدن آن به این عرصه میسر خواهد بود، و در این مسیر، رسانه‌ها نقش بسیار مهمی در به هم پیوستن این بخش‌ها دارند.

 رسانه‌ها می‌توانند تغییرات عمده‌ای در جامعه ایجاد کنند. به عنوان مثال، در ده روز اول پس از وقوع یک بحران یا رویداد بزرگ، رسانه‌های جریان اصلی ممکن است تبلیغات گسترده‌ای انجام دهند که بر احساسات و واکنش‌های عمومی تأثیر بگذارد. در نتیجه، تغییراتی در رفتارهای اجتماعی و حتی اعتراضات عمومی مشاهده می‌شود. حتی دولت‌ها و رژیم‌های اقتدارگرا به این قدرت آگاه هستند و از آن برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند. 

بیشتر بخوانید:
معیدفر: دستیابی به وفاق ، خیال است / افراد با حجاب متفاوت در مترو یا خیابان به هم احترام می گذارند / حاکمیت مانع تعامل آزادانه افراد و گروه ها می شود
 خشونت میان چپ و راست فکری در جلسه گفت و گو / لبیب: هیچ خشونتی را تایید نکرده و برنمی‌تابیم / ۲۷ سال کارنامه مدارا و خشونت پرهیزی
ضربه های سخت و جبران ناپذیر بر پیکر ایران / نگرانی عمیق استاد کدکنی در باره امروز و فردای ایران

216216



منبع

برچسب ها :

ناموجود