نتیجه قانون اصلاحات اراضی، ورشکستگی در حوزه کشاورزی
کارشناس کشاورزی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی اجرای قانون اصلاحات اراضی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی گفت: اجرای اصلاحات اراضی طرحی ورشکسته که شکاف مالکیت اراضی کشاورزی را عمیقتر کرد. به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ حجت ورمزیاری، گفت: آمار، اثر اصلاحات ارضی بر زمین دار شدن اقشار محروم و فقیر نشان
کارشناس کشاورزی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی اجرای قانون اصلاحات اراضی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی گفت: اجرای اصلاحات اراضی طرحی ورشکسته که شکاف مالکیت اراضی کشاورزی را عمیقتر کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ حجت ورمزیاری، گفت: آمار، اثر اصلاحات ارضی بر زمین دار شدن اقشار محروم و فقیر نشان میدهد، در سال ۱۳۵۳، ۲ درصد از مالکان، ۲۸ درصد مساحت اراضی کشور را تحت مالکیت داشتند، در حالی که خرده مالکان ۸۲ درصد که مالکان را تشکیل میدادند، ولی سهمشان از اراضی فقط سی و سه درصد بود.
وی افزود: این آمارنشان میدهد، که یک نظام دوگانه گرا که یک بخش عمدهای از اراضی در اختیار یک اقلیت، قرار داشت که اصلاحات ارضی برخلاف آنچه که گفته میشد در رفع این شکاف مالکیت نتونست موفق باشد و هدف بخش کشاورزی در اجرای اصلاحات اراضی ، توسعه کشاورزی نبوده است.
کارشناس کشاورزی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: بعد از اصلاحات اراضی، شاهد رشد در مکانیزاسیون بودیم، مصرف کود شیمیایی و سموم افزایش پیدا کرد ولی این افزایش در خدمت کشاورزان وبرزگران که خورده مالکان که اراضی کمتر از پنج هکتار داشتند، نبود. ضمن اینکه زمینهای با کیفیت پایین معمولا نصیب خوره مالکان شده بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان آماری در میزان برداشت غلات بعد از اصلاحات اراضی گفت: در سال ۱۳۵۲، حدود نهصد و چهار هزار تن غلات وارد میکردیم. در سال ۱۲۵۳ این آمار به یک میلیون و هشتصد و چهار هزار تن رسید. یعنی در فاصله یک ساله دو برابر میزان واردات غلات افزایش پیدا کرد.
حجت ورمزیاری گفت: آمار نشان میهد بعد از اصلاح ارضی سهم اراضی زیر کشت محصولات اساسی کاهش پیدا کرد و ما از یک کشورصادر کننده غلات به کشور وارد کننده غلات تبدیل شدیم .
وی افزود: در دوره سالهای ۱۳۳۹ تا ۱۳۵۴ میزان سهم اراضی زیر کشت غلات از ۸۲ درصد به ۷۳ درصد کاهش پیدا کرد که این میزان مجدد در سال ۱۳۵۷ به هفتاد درصد رسید که این نشان میدهد، بعد از اصلاحات سهم اراضی زیر کشت غلات کاهش پیدا کرد و به طبع تولید غلات هم نتوانست جوابگوی نیاز کشور باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: یکی از دلیلش سیاستهای آمریکا برای وابسته کردن کشور ما به محصولات کشاورزی به ویژه گندم بود. برای مثال آمار داریم که بعد از اصلاحات ارضی در اراضی زیر سد دز که از بهترین زمینهای کشاورزی ایران بودند، کشت محصول مارچوبه برای صادرات به آمریکا انجام میشد، برای رفع نیازهای دارویی آمریکا این محصول کشت میشد. یعنی کشت صنعتی که به صورت مکانیزه بهره برداری میکرد، در بهترین زمینهای کشاورزی الگوی کشت مارچوبه تعریف شده بود که به جای اینکه گندم تولید کنند برای نیاز داخلی کشور، برای وابستگی کشور مارچوبه کشت میشد.
حجت ورمزیاری افزود: بعد از اصلاحات ارضی وارد کننده گندم شدیم و آمریکا گندم چهار سال گذشته و کهنه خود را به ایران صادر میکرد. حتی تامین بذر نیز از آمریکا وارد میشود و به شدت کشاورزی کشور وابسته و وارداتی شده بود و ضربهها آن زمان همچنان بر کشاورزی ما وارد شده است.
وی یکی دیگر از مهمترین ضربههایی که در همین راستا وارد حوزه کشاورزی شد، بحث خرد شدن اراضی دانست و گفت: تعهد مالکیت به هم ریخت و نا اطمینان و نابسامانی در مالکیت به وجود آمد و بزرگ مالکان به ناحق زمینهایی را نا عادلانه تصاحب کرده بودند.
این کارشناس کشاورزی اظهار داشت: آمار بانک جهانی که سالانه انجام میشود درباره نرخ رشد جمعیت نشان میدهد: برای مثال در سال ۱۳۴۲ تقریبا چهارده میلیون نفر جمعیت روستایی کشور بوده و در سال ۱۳۵۰ جمعیت به شانزده میلیون نفر کل روستا افزایش میرسد و، چون سرشماری عمومی کشاورزی کشور هر ۱۰ سال یکبار اجرا میشود آماری به تفکیک برای سالهای مختلف برای مهاجرت در آن مقطع وجود ندارد، ولی طبق یافتهها، موج انفجاری مهاجرت در دهه پنجاه اتفاق افتاد.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: آمار نشان میدهد، دولت به زور از ۷۵ هزار کشاورز زمین هاشون رو پس گرفت در اختیار کشت صنعتها قرار داد که این نشان میدهد، رژیم استراتژی مشخصی از ابتدا برای اصلاحات اراضی برای بهبود عدالت و کاهش شکاف طبقاتی نداشت.