دلایل سکوت کشورهای اسلامی در حمایت از مسلمانان مظلوم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اسلام بر وحدت میان مسلمانان، فارغ از هر گونه تفاوت مذهبی، تأکید فراوان دارد. اصل اساسی در قرآن و سنت پیامبر (ص) این است که مسلمانان باید در برابر دشمنان اسلام و ظلمی که بر دیگر مسلمانان وارد می‌شود، یکپارچه و همدل باشند. آیاتی مانند «واعتصموا بحبل الله جمیعاً ولا تفرقوا» (آل عمران، 103) به وضوح بر این وحدت تأکید می‌کنند.

مسئله فلسطین نمونه‌ای آشکار از اهمیت این وحدت است. مردم فلسطین که عمدتاً اهل سنت هستند، در حال مبارزه با رژیم صهیونیستی‌اند و این مبارزه به هیچ وجه به مذهب خاصی محدود نمی‌شود، بلکه مسئله‌ای انسانی و اسلامی است.

حمایت ایران و دیگر کشورهای اسلامی از مردم مظلوم غزه و لبنان، نشانه‌ای است از این که اختلافات مذهبی نباید ما را از مسئولیت بزرگ‌تری که حمایت از اسلام و مسلمانان است، غافل کند.

در واقع، دشمنان اسلام همیشه سعی کرده‌اند از اختلافات مذهبی میان مسلمانان سوءاستفاده کنند و تفرقه را میان آن‌ها گسترش دهند. اما همان‌طور که شما به درستی اشاره کردید، اگر مسلمانان از هر فرقه و گرایشی دست به دست هم بدهند و بر اساس اصول مشترک اسلام عمل کنند، این توطئه‌ها خنثی خواهند شد.

وظیفه ما این است که به اصول اساسی دین خود بازگردیم و به یاد داشته باشیم که دشمن اصلی ما کسانی هستند که سعی می‌کنند اسلام و مسلمانان را تضعیف کنند. اتحاد مسلمانان در برابر این دشمنان می‌تواند منجر به قدرتی عظیم و تحقق اهداف مشترک اسلامی شود.

عدم حضور کشورهای اسلامی در حمایت از مظلومان

البته با وجود تلاش‌های مصلحان و نداهای وحدتی که به‌طور مداوم در سطح جهانی مطرح می‌شود، این اختلافات همچنان به عنوان چالشی جدی باقی مانده است. نداهایی که به بازگشت به مشترکات اسلامی و تلاش برای حل مشکلات بر اساس اصول مشترک دعوت می‌کنند، به‌طور عملی با مشکلات و موانع بزرگی مواجه هستند.

دلایل مختلفی برای این وضعیت وجود دارد که یکی از مهمترین عوامل، موضوعات سیاسی و منطقه‌ای است. بسیاری از درگیری‌ها تحت تأثیر عوامل سیاسی، قدرت‌های خارجی و منافع استراتژیک قرار دارند. این عوامل می‌توانند به تداوم و تشدید اختلافات دامن بزنند و تلاش‌های وحدتی را به چالش بکشند.

همچنین افزایش شدت اختلافات مذهبی و قومی در این موضوع اثرگذار است. به این دلیل که با گذشت زمان، اختلافات مذهبی و قومی در برخی مناطق به شدت افزایش یافته و به نزاع‌های مسلحانه تبدیل شده است. این درگیری‌ها می‌توانند به‌طور جدی بر تلاش‌های وحدتی تأثیر بگذارند.

ضعف نهادهای وحدت‌بخش عامل دیگری در عدم تحقق وحدت حقیقی و فقدان حضور تمام کشورهای اسلامی در حمایت از مردم کشور فلسطین و لبنان است.

سازمان‌ها و نهادهایی که به‌طور نظری وظیفه هماهنگ کردن و ایجاد وحدت میان مسلمانان را بر عهده دارند، ممکن است به دلایل مختلف از جمله عدم قدرت اجرایی، اختلافات داخلی یا عدم حمایت کافی، نتوانند به‌طور مؤثر عمل کنند.

در این میان نباید تأثیر رسانه‌ها و تبلیغات را نادیده گرفت. چون به هر حال رسانه‌ها و تبلیغات منفی نیز می‌توانند به تشدید اختلافات و ایجاد تفرقه کمک کنند، به ویژه وقتی که اخبار و تحلیل‌ها به‌طور یک‌جانبه و تحریف شده ارائه می‌شود.

با این حال، باید به یاد داشته باشیم که تلاش‌های مداوم برای ایجاد وحدت و همکاری، حتی در شرایط دشوار، همچنان اهمیت دارد. نهادها و شخصیت‌های اسلامی باید با در نظر گرفتن این چالش‌ها، به‌طور مؤثر به دنبال راه‌حل‌ها و استراتژی‌های عملی برای کاهش اختلافات و ایجاد همبستگی بگردند. این تلاش‌ها، هرچند که ممکن است با مشکلات زیادی مواجه شود، می‌تواند در بلندمدت به تقویت وحدت و صلح میان مسلمانان کمک کند.

انتهای پیام/