خونسردی وزارت بهداشت در قبال خطر مرگ بیماران دیالیزی!

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در روز 6 بهمن ماه جاری در گزارشی نسبت به خطر تعطیلی مراکز دیالیز کشورمان به دلیل عدم پرداخت مطالبات آنها از سوی سازمان بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی هشدار دادیم.

در گزارش اخیر تسنیم اشاره شد که “مراکز دیالیز در کشورمان یا مراکز دولتی هستند یا مراکز بخش خصوصی که البته تمام خدمات دیالیز ارائه شده در این مراکز به‌صورت رایگان ارائه می‌شود؛ در مراکز خصوصی دیالیز، هزینه‌های جاری این مراکز شامل وسایل مصرفی، تعمیرات و نگهداری، حامل‌های انرژی، حقوق و دستمزد پزشکان و پرسنل است که با توجه به “رایگان بودن” ارائه خدمات به بیماران دیالیزی، ادامه فعالیت این مراکز وابستگی 100 درصدی به پرداختی سازمان‌های بیمه‌گر و رسیدگی و نظارت وزارت بهداشت دارد.

اما متاسفانه در سال جاری، روند پرداختی سازمان‌های بیمه‌‌ای از سازمان بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی به مراکز دیالیز کشورمان با اخلال جدی و بسیار خطرناک مواجه شده که ادامه این اخلال، جان بیماران دیالیزی کشورمان را به شدت تهدید می‌کند.”

همچنین در گزارش مذکور اشاره شد که: “با توجه به عدم پرداخت مطالبات مراکز دیالیز توسط بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی، در آستانه یک بحران بسیار جدی برای ارائه خدمات به بیماران دیالیزی کشورمان قرار داریم که هرگونه تعلل، بی‌توجهی و کارشکنی وزارت بهداشت و تامین اجتماعی در پرداخت این مطالبات می‌تواند به یک فاجعه ملی و مرگ هزاران بیمار دیالزی کشورمان منجر شود!”

اما موضع و پاسخ وزارت بهداشت و خاصاً سازمان بیمه سلامت به این مسئله بغرنج که جان هزاران بیمار دیالیزی کشورمان را تهدید می‌کند، چیست؟!

مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی، بودجه و تشکیلات سازمان بیمه سلامت ایران در پاسخ به این سؤال تسنیم ضمن اعتراف به این مسئله که از مهر ماه سال جاری هیچ پرداختی به موسسات دیالیز کشومان صورت نگرفته است، با کمال خونسردی پاسخ داده: “بدیهی است در صورت تامین منابع و دریافت وجه، نسبت به تسویه مانده مطالبات اقدام خواهد شد!”

با این اوصاف باید از مسؤلان وزات بهداشت و بیمه سلامت پرسید که آیا معنای “مدیریت سلامت” آن هم در مواقع بحرانی که پای جان هزاران بیمار دیالیزی در میان است، همین واکنش و پاسخی است که از این مسؤلان دریافت شده است؟!

آیا تمام هنر و تقلای مسؤلان مربوطه در وزارت بهداشت و بیمه سلامت این است که فقط منتظر نشسته‌اند تا “در صورت تامین منابع” مطالبات مراکز دیالیز که در آستانه تعطیلی قرار گرفته‌اند را پرداخت کنند و این یعنی اگر به هر دلیلی این منابع مالی تامین نشود، هیچ پرداختی هم به مراکز دیالیز کشورمان در کار نخواهد بود و بیماران دیالیزی کشورمان محکوم به مرگ خواهند بود؟!

از سوی دیگر، عدم پرداخت مطالبات مراکز دیالیز کشور از سوی “سازمان تامین اجتماعی” نیز مصیبت دیگری است که پیگیری مصرانه پرداخت این مطالبات در شرایط بغرنج فعلی باید به صورت جدی از سوی وزیر کار و در بدنه دولت صورت گیرد.

اما در خصوص مطالبات مراکز دیالیز از سازمان اجتماعی نیز حتما باز هم “وزارت بهداشت” مسؤلیت سنگینی بر عهده دارد و قطعاً وزارت بهداشت با این بهانه که سازمان تامین اجتماعی در اختیار وزارت بهداشت نیست، نمی‌تواند از انجام مسولیت خطیر خود در پیگیری پرداخت دیون تامین اجتماعی شانه خالی کند!

چرا که بدیهی است که مسؤلیت مستقیم نظام سلامت کشور به عهده وزارت بهداشت است لذا اگر عدم پرداخت دیون از سوی سازمانی مانند تامین اجتماعی، جان هزاران بیمار دیالیزی را به خطر مرگ مواجه کرده باشد، حتما و قطعاً این وطیفه شخص وزیر بهداشت است که در جلسات هیئت دولت که با حضور رئیس‌جمهور و وزیر کار برگزار می‌شود، به صورت جدی پرداخت بدهی تامین اجتماعی به مراکز دیالیز، از وزیر مربوطه در هیئت دولت مطالبه و پیگیری شود.

انتهای پیام/