حمایت‌های رهبری از مسئولان به معنای تأیید کامل عملکرد آنان نیست
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: هیچ‌کس مصون از پیگیری و نظارت مجلس نیست؛ چه وزیر باشد و چه فردی در سطوح بالاتر. اگر نیاز باشد، حتی استیضاح نیز در دستور کار قرار خواهد گرفت. به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت انجمن اسلامی مستقل دانشگاه صنعتی امیر کبیر، میز گفت‌و‌گو در موضوع «امنیت
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: هیچ‌کس مصون از پیگیری و نظارت مجلس نیست؛ چه وزیر باشد و چه فردی در سطوح بالاتر. اگر نیاز باشد، حتی استیضاح نیز در دستور کار قرار خواهد گرفت.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت انجمن اسلامی مستقل دانشگاه صنعتی امیر کبیر، میز گفت‌و‌گو در موضوع «امنیت ملی و وضعیت بازدارندگی ایران» با حضور: رحیم احمدی‌روشن (پدر شهید)، کامران غضنفری (نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی)، مهدی کوچک‌زاده (نماینده مردم تهران در چهار دوره مجلس شورای اسلامی)، مجتبی زارعی (نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی و پژوهشگر علوم سیاسی) برگزار شد.
کامران غضنفری گفت: این نکته را لازم می‌دانم توضیح دهم که پافشاری بر انجام مذاکرات، در حال حاضر ناشی از اصرار مقامات دولتی است. موافقت مقام معظم رهبری با این مذاکرات نیز از همین منظر قابل درک است؛ چراکه در صورت مخالفت ایشان، فضاسازی رسانه‌ای گسترده‌ای در جامعه شکل می‌گیرد، چنان‌که در روز‌ها و هفته‌های اخیر نیز در فضای مجازی و رسانه‌های رسمی و غیررسمی تبلیغاتی پرحجم صورت گرفته است مبنی بر اینکه اگر با ایالات متحده مذاکره صورت گیرد، تمامی مشکلات اقتصادی، معیشتی و سایر مسائل کشور برطرف خواهد شد. تنها مانع این مذاکرات، به زعم آنان، مخالفت رهبری است و ادعا می‌کنند که ایشان مانع از تحقق این گفت‌و‌گو‌ها می‌شوند، حال آنکه اگر اجازه مذاکره صادر شود، تمامی مشکلات کشور به سرعت حل خواهد شد. این جوّسازی‌ها متأسفانه در میان برخی از اقشار جامعه نیز تأثیرگذار بوده است.
وی افزود: در همان زمان که تهدید‌های آشکار از سوی رئیس‌جمهور سابق آمریکا، دونالد ترامپ، مطرح می‌شود از جمله تهدید به حمله نظامی گسترده در صورت عدم پذیرش شروط ایالات متحده از سوی ایران این فضاسازی‌ها همچنان ادامه دارد. تهدیداتی با عباراتی نظیر «حمله‌ای بی‌سابقه در تاریخ» به‌منظور تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران بیان شده‌اند.
وی تصریح کرد: ما همواره مقام معظم رهبری را فصل‌الخطاب می‌دانیم. اگر ایشان درباره مسئله‌ای نظری قاطع و نهایی داشته باشند، آن را به‌عنوان پایان هرگونه بحث تلقی می‌کنیم، حتی اگر خودمان نسبت به موضوع، پرسش‌ها یا ابهاماتی داشته باشیم. همان‌گونه که در دوران حضرت امام خمینی (ره) نیز چنین رویه‌ای وجود داشت.
وی در ادامه گفت: باید توجه داشت که حمایت‌های رهبری چه در زمان حضرت امام و چه امروز ـ از مسئولان وقت، به معنای تأیید کامل عملکرد آنان نیست. به عنوان مثال، در دوران ریاست‌جمهوری بنی‌صدر، با وجود گزارش‌هایی مبنی بر خیانت مستقیم او به کشور، چهره‌هایی همچون شهید بهشتی، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و رهبر معظم انقلاب، با وجود اعتراض، از سوی امام مأمور به همکاری با وی می‌شدند. این نوع حمایت، صرفاً از سر مصلحت‌سنجی‌های کلان و با در نظر گرفتن شرایط کشور صورت می‌گرفت، نه از باب پذیرش و تأیید همه اقدامات آن فرد.
وی در ادامه بیان کرد: ماجرای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ نیز در همین راستا قابل تحلیل است. جناب آقای کوچکی به آن اشاره داشتند و بنده در کتاب خود، و مفصل‌تر از آن در اثر دیگری با عنوان «نیمه پنهان جنگ»، به شرح ابعاد آن پرداخته‌ام. اگر این اثر منتشر شود، افکار عمومی درخواهند یافت که واقعیت آن رویداد بسیار تلخ‌تر و پیچیده‌تر از آن چیزی است که تاکنون مطرح شده است.
وی گفت: بسیاری از افرادی که امروز نیز در عرصه سیاسی کشور فعال‌اند، در آن زمان نقش‌هایی داشته‌اند که دانستن آن می‌تواند ارزیابی‌ها را به‌کلی تغییر دهد. در ۲۳ تیر ۱۳۶۷، مخالفت جدی با پذیرش قطعنامه وجود داشت. در نهایت، پذیرش رسمی آن در تاریخ ۲۷ تیر اعلام شد. طی روز‌های منتهی به این تاریخ، امام خمینی (ره) در برابر اصرار مسئولان وقت، به‌ویژه آقای هاشمی، مبنی بر لزوم پذیرش قطعنامه مقاومت می‌کردند و صراحتاً می‌فرمودند که آن را نمی‌پذیرند. اما نهایتاً چه شرایطی رقم خورد که ایشان موافقت کردند؟ پاسخ این پرسش، مفصل و بسیار قابل تأمل است؛ و همچنین اشاره کرد: من آنچه را که در آن برهه رخ داد، جز خیانت برخی افراد توجیه‌ناپذیر نمی‌دانم. کسانی که مدعی شدند بودجه کشور به پایان رسیده، جبهه‌ها نیروی رزمی ندارند و مردم دیگر توان ادامه جنگ را ندارند؛ کسانی که گزارش‌های نادرست و مغرضانه ارائه دادند. متأسفانه برخی از این افراد، مسئولان ارشد وقت بودند.
در ادامه گفت: در شرایط کنونی نیز مقام معظم رهبری به‌روشنی فرموده‌اند که تصمیمات فعلی، حاصل اراده و عملکرد مسئولان است. ایشان همچنین اشاره کرده‌اند که در صورت لزوم، نیرو‌های مسلح کشور در زمان مناسب پاسخ‌های مقتضی را ارائه خواهند کرد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: ما می‌توانستیم بسیار محکم‌تر و قاطع‌تر از آنچه در ماجرای وعده صادق ۱ و ۲ نشان دادیم، در صحنه حضور پیدا کنیم. اما برخی تعلل‌ها، دست‌دست کردن‌ها و امروز و فردا کردن‌ها منجر به واکنشی نه‌چندان مطلوب شد.
وی یادآور شد که زمانی که ماجرای ترور شهید اسماعیل حنیه پیش آمد، بحث «انتقام» به‌طور جدی مطرح شد. حضرت آقا نیز فرمودند که دشمن با این اقدام، زمینه انتقام سخت از خود را فراهم کرده است. به گفته وی، همه انتظار داشتند که نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ضربه‌ای قاطع به رژیم صهیونیستی وارد کنند و درسی فراموش‌نشدنی به آنها بدهند.
وی ادامه داد که با گذشت دو روز، سه روز، پنج روز، یک هفته و نهایتاً ده روز، خبری از واکنش نبود. در همین مدت، اخباری که در فضای سیاسی و رسانه‌ای جهان منتشر می‌شد، نشان می‌داد که مقامات آمریکایی پشت سر هم برای ایران پیام می‌فرستادند که: «لطفاً دست نگه دارید. اقدامی علیه اسرائیل انجام ندهید. ما در حال فراهم کردن زمینه آتش‌بس از سوی اسرائیل هستیم.»
وی افزود که آمریکایی‌ها در این پیام‌ها عنوان می‌کردند: «مگر هدف شما برقراری آتش‌بس نیست؟ ما داریم همین کار را انجام می‌دهیم. فقط فعلاً حمله نکنید.» و این روند ادامه یافت؛ یک هفته، دو هفته، سه هفته، چهار هفته، تا اینکه به دو ماه رسید.
وی بیان کرد که این تعلل در واکنش و عدم وارد آوردن ضربه قاطع به دشمن، باعث شد مقامات رژیم صهیونیستی با صراحت اعلام کنند: «ما اسماعیل حنیه را زدیم و منتظر واکنش جمهوری اسلامی ماندیم. چون واکنشی ندیدیم، حالا نوبت سید حسن نصرالله است.»
وی تأکید کرد که این اتفاقات نتیجه تأخیر‌های مکرر بود، در حالی که نیرو‌های نظامی آماده اقدام بودند. اما تعلل از سوی مسئولان سیاسی صورت گرفت. چراکه در شورای عالی امنیت ملی، رئیس‌جمهور ریاست دارد و او بود که دستور صبر صادر کرد به این امید که مذاکرات آتش‌بس به نتیجه برسد.
وی تصریح کرد که همین سیاست‌ورزی‌ها و تکیه بر وعده‌های دشمن، منجر به خسارات شد. بعد از این اتفاقات، آقای پزشکیان در یکی از سخنرانی‌هایش که در رسانه‌ها نیز منتشر شد، با صراحت اعلام کرد: «ما فریب وعده‌های مقامات آمریکایی را خوردیم.»
وی با انتقاد از این موضع، مطرح کرد که جناب آقای پزشکیان! آیا شما یک جوان ۱۸ ساله تازه‌کار بودید که فریب خوردید؟ بیش از ۷۰ سال از عمرتان گذشته، در این کشور وزیر بوده‌اید، نماینده مجلس و نایب‌رئیس مجلس بوده‌اید و اکنون رئیس‌جمهور هستید. باز هم می‌فرمایید فریب خوردید؟
وی افزود که مگر دهه‌ها عهدشکنی و بدعهدی آمریکا را ندیده‌اید؟ آیا همین دو سه سال پیش، زیر پا گذاشتن تعهدات توسط ترامپ و بایدن را شاهد نبودید؟ با این وجود چگونه بار دیگر می‌گویید فریب خوردیم؟
وی اظهار داشت که متأسفانه از این اعترافات، هیچ درس و عبرتی گرفته نشده است. همین فردی که سال گذشته اذعان کرد فریب خورده، امروز نیز همان مسیر را ادامه می‌دهد. این یعنی اساساً اراده‌ای برای عبرت گرفتن وجود ندارد.
وی در پایان گفت که شاید دلیل این وضعیت آن باشد که تصمیم‌گیری‌ها واقعاً توسط شخص رئیس‌جمهور انجام نمی‌شود، بلکه افرادی همچون خاتمی، روحانی و ظریف در پشت صحنه حضور دارند و به ایشان خط می‌دهند که چه بگوید و چه بکند.
کامران غضنفری گفت: در خصوص موضع رهبری، نیازی به طرح سؤال خصوصی نیست؛ چراکه حضرت آقا مواضع خود را به‌صورت علنی و شفاف بارها بیان کرده‌اند. نه یک‌بار، نه دوبار، بلکه بارها و بارها، تنها در یک سال اخیر، ایشان به‌صراحت درباره بی‌فایده بودن مذاکره با آمریکا سخن گفته‌اند. اگر به بیانات ایشان مراجعه کنید، خواهید دید که بارها بر خسارت‌بار بودن مذاکره با آمریکا تأکید داشته‌اند. بنابراین، این موضوع کاملاً روشن و مشخص است و جای تردید ندارد.
وی افزود که با وجود این مواضع روشن، برخی با اصرار فراوان درخواست مذاکره را مطرح می‌کنند. در چنین شرایطی، مقام معظم رهبری تا جایی که ممکن است، نصیحت می‌فرمایند، تذکر می‌دهند و هشدار می‌دهند. ولی وقتی اصرار‌ها به حدی می‌رسد که گویا مسئولان می‌خواهند به هر قیمت ممکن این کار را انجام دهند، ایشان اجازه می‌دهند تا خود تجربه کنند، تا شاید از طریق آزمون و خطا، متوجه شوند که این مسیر، راه به جایی نخواهد برد.
وی تصریح کرد که در این زمینه، لازم می‌داند با بخشی از سخنان جناب آقای کوچک‌زاده مخالفت کند. به اعتقاد او، مجلس دوازدهم ـ به فضل الهی ـ تفاوت بسیاری با مجلس پیشین دارد. در مجلس پیشین، اکثریت نمایندگان را می‌توان وکیل‌الدوله دانست، اما خوشبختانه مجلس کنونی چنین وضعی ندارد. اگرچه آقای قالیباف، رئیس مجلس، هماهنگی کامل با آقای پزشکیان و دولت ایشان دارد و از آنها حمایت می‌کند، اما این به معنای آن نیست که مجلس در همه امور تابع اوست.
وی با ارائه نمونه‌ای ادامه داد که در موضوع استیضاح وزیر اقتصاد (آقای همتی)، آقای قالیباف با این استیضاح مخالف بود و حتی حدود یک ماه، اعلام وصول آن را به تعویق انداخت. با این حال، سرانجام استیضاح در مجلس مطرح شد و ۱۸۲ نماینده به آن رأی دادند؛ عددی که بیانگر استقلال رأی مجلس و مخالفت صریح با مصلحت‌اندیشی‌های فردی بود.
وی گفت که در نمونه‌ای دیگر، دولت لایحه‌ای برای اصلاح قانون انتصاب در مشاغل حساس ارائه داد که هدف آن، حذف شرط نداشتن تابعیت مضاعف برای همسر و فرزندان برخی افراد بود؛ اقدامی که به‌نوعی در راستای حمایت از آقای ظریف تلقی می‌شد. با این وجود، مجلس دو فوریت این لایحه را با رأی منفی ۲۷ نماینده رد کرد که این خود نشانه‌ای از هوشیاری مجلس در برابر این‌گونه تلاش‌هاست.
وی یادآور شد که در جریان سؤال از آقای حیدری، وزیر کار، درباره انتصابات، با وجود اینکه آقای قالیباف و همراهان وی تمایلی به تذکر به وزیر نداشتند، ۱۳۷ نماینده رأی به کارت زرد دادند و وزیر از مجلس اخطار گرفت. این موضوع نیز نشان می‌دهد که مجلس دوازدهم با مجالس گذشته تفاوت جدی دارد.
وی تأکید کرد که حضور نیرو‌های انقلابی در مجلس، از جمله جناب آقای کوچک‌زاده، نویدبخش اقداماتی مؤثر در آینده است. درباره مذاکرات نیز وی ابراز امیدواری کرد و گفت با وجود اینکه این اقدامات با اراده دولت آغاز شده، مجلس به‌هیچ‌وجه از نظارت دست نمی‌کشد و روند مذاکرات را به‌طور کامل رصد خواهد کرد.
وی بیان کرد که مجلس از وزیر امور خارجه و تیم مذاکره‌کننده درخصوص عملکردشان در مذاکرات و توافقات، مطالبه‌گری خواهد کرد. اگر احساس شود که مسیر طی‌شده منجر به انحراف شده یا تجربه تلخ برجام در حال تکرار است و امتیازاتی به دشمن داده می‌شود که منافع ملی را تهدید می‌کند، مجلس قطعاً برخورد خواهد کرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد که هیچ‌کس مصون از پیگیری و نظارت مجلس نیست؛ چه وزیر باشد و چه فردی در سطوح بالاتر. اگر نیاز باشد، حتی استیضاح نیز در دستور کار قرار خواهد گرفت. این مجلس، مجلس وکیل‌الدوله‌های سابق نیست. به حول و قوه الهی، اجازه نخواهد داد که آسیبی به منافع ملی کشور وارد شود.