ایران به لحاظ تعداد پژوهش‌های اخلاق پزشکی رتبه اول منطقه را داراست

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ محمدرضا ظفرقندی وزیربهداشت، درمان و آموزش پزشکی  روز سه‌شنبه در حاشیه یازدهمین کنگره سالیانه اخلاق پزشکی ایران و هشتمین کنگره اخلاق پرستاری که در مرکز همایش‌های بین المللی رازی برگزار شد، اظهار داشت: اخلاق در پزشکی دو جنبه مهم دارد: بُعد نظری و بُعد عملی است در بُعد نظری، آموزش اخلاق و پژوهش در این حوزه بسیار اهمیت دارد.

وی ادامه داد: راهنما‌های عملی و بالینی اخلاق پزشکی تدوین و تصویب شده است. این راهنما‌ها در دوره‌های دانشجویی تدریس می‌شود و پایه‌ای برای رفتار حرفه‌ای و انسانی با بیماران است.

ظفرقندی اضافه کرد: یکی از راه‌های کلیدی این است که اساتید، الگوی عملی برای دانشجویان باشند. ما معتقدیم که رفتار اساتید در تعامل با بیماران و همکاران، تأثیری عمیق‌تر از آموزش نظری دارد. همچنین، تدوین الگو‌های عملی برای اخلاق پزشکی، نظیر احترام، مهربانی، و توجه به نیاز‌های بیماران، می‌تواند در این زمینه نقش‌آفرین باشد.

وی یادآورشد: برای تقویت این امر، پیشنهاد می‌کنیم پویشی با محوریت “احترام و مهربانی به بیماران” با کمک رسانه‌ها راه‌اندازی شود. این پویش می‌تواند به ترویج فرهنگ اخلاق‌مدار در میان کادر درمان کمک کند و اثرات مثبتی در تعاملات روزمره با بیماران داشته باشد.

وزیر بهداشت با اشاره به اینکه پزشک خانواده یکی از اولویت‌های کاری ما در این دوره است، اظهار داشت: این طرح با تمرکز بر ارائه خدمات عادلانه و جامع به بیماران، می‌تواند بستری برای تقویت اخلاق پزشکی فراهم کند.

ظفرقندی افزود: پزشکان خانواده با داشتن ارتباط مداوم با بیماران، فرصت دارند تا علاوه بر خدمات درمانی، ارتباطی انسانی و اخلاق‌محور با آنها برقرار کنند. این طرح نه‌تنها به سلامت جسمی، بلکه به سلامت روانی و اجتماعی بیماران نیز توجه دارد.

وی یادآورشد: در ارزیابی‌های مکرر، جامعه پزشکی و پرستاری ایران از نظر مرجعیت اجتماعی و اعتماد مردمی در رتبه بسیار بالایی قرار دارد. این موضوع نشان‌دهنده تلاش و تعهد بالای همکاران ما در ارائه خدمات باکیفیت و اخلاق‌مدار است.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تاکید کرد: وظیفه ما این است که این روند را تداوم بخشیم و تقویت کنیم. جامعه پزشکی و پرستاری باید اخلاق، مهربانی، و احترام را در صدر اولویت‌های خود قرار دهند. این ارزش‌ها نه‌تنها در تعامل با بیماران، بلکه در ارتباط با همکاران نیز اهمیت دارد.