آینده کنترل برنامه ها با پاهای شماست
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ما در زندگی روزمرهمان زیاد پیادهروی میکنیم، چه پیادهروی به محل کار، به مغازهها یا بردن سگ به پارک. در واقع، یک فرد بالغ به طور متوسط روزانه بین 3500 تا 7000 قدم برمی دارد. تصور کنید هنگام راه رفتن برنامه ها را با پاهای خود کنترل کنید. در حین
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ما در زندگی روزمرهمان زیاد پیادهروی میکنیم، چه پیادهروی به محل کار، به مغازهها یا بردن سگ به پارک. در واقع، یک فرد بالغ به طور متوسط روزانه بین 3500 تا 7000 قدم برمی دارد.
تصور کنید هنگام راه رفتن برنامه ها را با پاهای خود کنترل کنید. در حین راه رفتن از پاهای خود برای انجام کارهای خنک استفاده کنید. دوست دارید Uber Eats را سفارش دهید یا از آهنگی در لیست پخش Spotify خود رد شوید. این مفهوم تمرکز تحقیقات جدیدی است که استفاده از حرکات راه رفتن – تغییرات عمدی در نحوه راه رفتن – را به عنوان کنترل برای دستگاه های واقعیت افزوده (AR) بررسی می کند.
استفاده از پاها برای کنترل ماشینها سابقه طولانی دارد. به عنوان مثال، پدالهای روی ماشین، اما تحقیقات بسیار کمی در مورد استفاده از روش راه رفتن ما به عنوان ورودی برای یک دستگاه انجام شده است.
این ایده در طول همهگیری زمانی پدیدار شد که دانیل ووگل، استاد علوم کامپیوتر واترلو، که از توقف و استفاده از تلفن با انگشتان سرد هنگام راه رفتن برای نوشیدن قهوه ناامید شده بود، به این فکر کرد که آیا راهی برای سفارش دادن بدون مکث وجود دارد.
محققان دانشگاه واترلو در کانادا مطالعهای را انجام دادهاند که این نوع فناوری را یک قدم به واقعیت نزدیکتر میکند. این منجر به مطالعه ای شد که در آن داوطلبان 22 حرکت مختلف پا را آزمایش کردند و آنها را بر اساس سهولت حرکت، سازگاری با راه رفتن و مقبولیت اجتماعی ارزیابی کردند که آنها یک قهوه سفارش دادند، یک برنامه موسیقی را کنترل کردند، و در حین حرکت تنها با استفاده از حرکات عمدی پا، به تماس های تلفنی با هدست واقعیت افزوده پاسخ دادند.
از 22 حرکت راه رفتنی که محققان به آنها نگاه کردند، هفت مورد را شناسایی کردند که آنها را بهینه میدانستند (بخوانید: اجرای در ملاء عام کاملاً خجالت آور نیست) و آنها را در یک رابط طراحی تعامل اثبات مفهوم برای یک هدست واقعیت افزوده (AR) وارد کردند. در یک مطالعه بعدی، توانایی این هفت حرکت راه رفتن برای فعال کردن تعاملات AR مورد آزمایش قرار گرفت. به هر یک از شرکتکنندگان هفت حرکت نشان داده شد و در حالی که یک هدست واقعیت افزوده به سر داشت، از آنها خواسته شد تا وظایف خاصی را در حین راه رفتن انجام دهند: پخش آهنگ، تنظیم صدا، سفارش یک کافه لاته، و رد کردن یا پذیرش تماس تلفنی دریافتی.
به طور کلی، دقت سیستم در شناسایی حرکات راه رفتن 92٪ بود. به طور کلی، شرکتکنندگان به این فناوری پاسخ مثبت دادند و استفاده از آن را آسان میدانستند و نشان میدادند که دوباره از آن استفاده خواهند کرد.
تسای گفت: “ما هنوز در نقطه ای نیستیم که هدست های AR به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند.” “اما این تحقیق نشان می دهد که اگر به آنجا برسیم، این گزینه ورودی دارای پاهایی است!”
این مطالعه در مجموعه مقالات سمپوزیوم انجمن ماشین های محاسباتی (ACM) در نرم افزار و فناوری رابط کاربری (UIST) 2024 منتشر شد.